| gegevens kunstenaar | ||
| naam | Michael Beutler | |
| geboorteplaats | Oldenburg | |
| geboorteland | Duitsland | |
| woonplaats | ||
| land | Duitsland | |
| website | ||
| objectgegevens | ||
| titel | Polder Peil | |
| bijnaam | 'Like suns setting...' | |
| jaar van oplevering | 2014 | |
| technieken | Overige technieken | |
| materialen | Beton | |
| omschrijving | Omschrijving van het werk in Wilhelminadorp (gemeente Goes): Een polder, zo karakteristiek voor Zeeland, is niet wat we gewoon zijn te denken. Een polder is niet zomaar een uitgestrekte platte vlakte die aan de zee onttrokken is. Het is een landschap dat glooit tussen hoogtes en laagtes, tussen dijken en sloten. Een landschap dat doorsneden wordt door asfaltwegen en altijd eindigt bij de zeedijk. De negen sculpturen van Michael Beutler (Duitsland, 1976) willen de bezoekers van de Wilhelminapolder bewust maken van de verschillende hoogtes die deze polder zijn eigen karakteristieke profiel geven. Beutler kreeg de opdracht ter gelegenheid van het 200-jarige bestaan van de Wilhelminapolder van de Koninklijke Maatschap de Wilhelminapolder, in samenwerking met SKOR en CBK Zeeland. De beelden zijn heel verschillend van omvang en staan allemaal op een andere hoogte. De grootste is geplaatst aan een plas water op de bodem van de polder, de kleinste staat op de kruin van een dijk. De andere zeven staan daar ergens tussenin. Wat hen verbindt is natuurlijk het steeds wisselende licht dat gevangen wordt door het beton in de weidse polder. Maar er is nog iets. De bollen bestaan uit twee identieke helften die nooit helemaal exact op elkaar aansluiten. De duidelijk zichtbare hartlijn die zo ontstaat, bevindt zich exact op 3,80 meter boven NAP. Als we in gedachten de hartlijn van het ene beeld doortrekken naar het volgende, krijgen we een denkbeeldige lijn die vlak boven de glooiende polder zweeft: een onzichtbare horizon op een hoogte waarop de ondergaande zon de polder laat gloeien. Overal waar de bezoeker staat in de polder, ziet hij minstens één andere sculptuur, en op een plaats zelfs vijf tegelijk. Zo zijn ze visueel met elkaar verbonden en vormen ze een eigen route met een lengte van tien kilometer. Wie van het ene beeld naar het andere loopt of fietst zal zien dat elk een eigen identiteit heeft. Niet alleen de maat is anders, ook het profiel. Michael Beutler heeft de onderkant aangepast aan de altijd ongelijke bodem waarop het beeld rust. En omdat de twee helften volkomen spiegelbeeldig aan elkaar zijn, zien we de ongelijkheid van de voet terug in de bovenkant van het beeld. Zo is de ene sculptuur afgeplat, waar de grootste bijna volmaakt rond is, of de kleinste het meest wegheeft van een schaal. Tezamen zijn het negen observatoria die ons anders willen laten kijken naar wat een polder is. |
|
| locatiegegevens | ||
| adres | Wilhelminapolder | |
| gemeente | ||
| plaats | Wilhelminadorp | |
| gegevens opdrachtgever/opdracht | ||
| opdrachtgever | Koninklijke Maatschap de Wilhelminapolder | |
| soort opdrachtgever | Bedrijf | |
| gegevens overig | ||
| publicaties / links | www.cbkzeeland.nl | |
| | ||
